دیگه دیدم نمی‌شه و راهی نداره. با یه حرکت اینستاگرامم رو پاک کردم، با یه حرکت توییتر رو.
راحت شدم گمونم. امیدوارم هرگز برنگردم و وسوسه شم که پارتنر سابقم رو بپام. سهمم رو از آدماش برداشتم. Lion و این مرد رو پیدا کردم و توییت‌هایی جز توییتای اونا رو نمی‌خوندم. گاهی هم به یکی دیگه سر می‌زدم که وسط ادابازیای بقیه تو سیاست حرفای خوبی می‌زد و بسیاری از دانش سیاسی‌م رو به اون مدیونم. ولی خب هم اون دیگه زیاد توییت نمی‌کنه و هم من از اعتیاد به این فضا خسته شده‌م. یه مقاله‌ی کوچیک دارم واسه مجله‌ی دانشگاه ترجمه می‌کنم از مضرات سوشال مدیا، و همین آتیش اکانت ترکوندن رو روشن کرد.
باید یه فکری هم به حال تلگرام بکنم و تایم اونم محدود کنم.
می‌دونم تنها راه اجتماعی شدن و اجتماعی موندنم بود، ولی خب تا مدت زیادی نبودش بهتر از بودنشه.