ظاهرا مواقعی که خوب می‌خوابم حال خوشی دارم. کتاب روح پراگ ایوان کلیما هم خیلی سنگینه و دارم زیر بار سنگینیش له می‌شم. صد رحمت به تاریخ فلسفه و تمام کتب روان‌شناسی که تا حالا خوندم - حتی کافکا و کامو!
کاش ملت یه کم کتابای بهتری می‌خوندن، چیزای بهتر می‌رفتن توی آفرها. من به زودی کارم رو ول می‌کنم و نیاز دارم ذخیره‌ی خوبی از کتاب داشته باشم. دلم نمی‌خواد این قدر دانلود کنم. چرا من باید مثل یه موش پنیردزد زندگی کنم که تمام چیزاش دزدیه؟ها؟